کد مطلب:45792 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:19

گنجینه پرسمان » سياست و حكومت

در مورد زندگي جلال آل احمد و مهندس بازرگان توضيح بدهيد.

شمس آل احمد (برادر جلال) در اين باره در مقدمه كتاب سفر روس مي نويسد: «جلال از 1322 تا 1326 (يعني از بيست سالگي تا بيست و چهارسالگي) عضو حزب توده بود و حزب توده صورت ايرانيزه شده احزاب كمونيست كه كل اين احزاب شبكه هايي بودند از كا. گ. ب يك سازمان جاسوسي بين المللي، مثل سازمان سياي آمريكا، يا دست كم مثل سگ زرد برادر شغال. (اين آگاهي ها در سال 1322 براي هيچ فردي ممكن نبود) به تبع حزب توده، جلال هم شيفته شيوه مديريت شوروي بود. بيماري اين شيفتگي جلال در سال 1326 شفا يافت و جلال از آن سال در برابر يك فريب جهاني موضع گرفت... جلال سال 1343 رفت روسيه. به دعوت خانه وكس (انجمن فرهنگي ايران و شوروي)... جلال چهل و يك ساله است كه مي رود به مسكو. تب و تاب جواني را دارد، اما تعصبات كور جواني را نه. از قيد حزب توده و مسكو و استالين و حتي منيّت [خودخواهي ] آزاد است، اما هنوز تشنه جرعه اي است از حق. مي تازاند بدان سمت. چند ماه پيش از سفر مسكو، از سفر حج بازگشته است و هشت ماه پس از سفر روس به آمريكا سفر مي كند. سرگرم است و شيفته و آشفته و خود را چون پروانه به در و ديوار شمع حق مي زند». براي آشنايي بيشتر با افكار و اقدامات سياسي جلال آل احمد به آثار وي، از جمله: غرب زدگي، روشنفكران و سفر روس مراجعه كنيد. اما مهندس مهدي بازرگان در 1286 هجري شمسي در تهران متولد شد. پدرش از تجار دين دار بود كه در برخي فعاليت هاي ديني و اجتماعي، با همكاري مرحوم سيد ابوالحسن طالقاني (پدر آيت اللَّه طالقاني) نقش موثري داشت. مهندس بازرگان در 1306 به كشور فرانسه رفت و هفت سال در آن جا درس خواند. وي در 1313 به ايران بازگشت و در 1315 به عنوان دانشيار در دانشكده فني تهران مشغول به كار شد و در دو دوره متوالي رياست آن دانشكده را به عهده داشت. در سال 1329 در جريان مبارزه نهضت ملي كردن نفت، از طرف مصدق به مديريت عامل شركت نفت برگزيده شد. وي پس از كودتاي 28 مرداد 1332 سرپرستي سازمان آب را به عهده گرفت، با اين حال به خاطر امضاي نامه اي اعتراض آميز عليه انتخابات غيرقانوني مجلس، از خدمات دولتي كنار گذاشته شد و تا پس از انقلاب اسلامي امكان خدمات دولتي را نيافت. از طريق تأسيس انجمن هاي اسلامي دانشجويان و معلمان (و بعدها مهندسان و پزشكان) و سخنراني هاي مذهبي، به فعاليت ديني پرداخت. وي در تشكيل نهضت مقاومت ملي و فعاليت هاي سياسي مشاركت نمود و به همين خاطر زنداني گرديد. او بعدها (بهار 1340) نهضت آزادي ايران را پايه گذاري كرد. وي داراي تأليفات بسياري است. در دوران انقلاب ايشان از اعضاي شوراي انقلاب بودند كه توسط حضرت امام(ره) منصوب شده بودند با پيروزي انقلاب مسؤوليت دولت موقت به ايشان واگذار شد ولي چندي بعد به دليل سياست هاي غيراصولي و نامتناسب با انقلاب ايشان از نخست وزيري استعفا نمودند و از آن به بعد سمت ديگري نداشتند و بيشتر به فعاليت علمي و نيز فعاليت سياسي در نهضت آزادي مشغول بودند. براي آگاهي بيشتر ر.ك: دانشنامه قرآن، بهاءالدين خرمشاهي.